318. Fabiani B. Niziolki, lokietki, karlikowie. W., 1980. 319. Frederic L.Zycie codzienne w Jponii u progu nowoczenosci. W.,1988. 320. Hall J.W. Jponia od szasow najdawnejszych do dzisiaj. W., 1979. 321. Hansen W. Pawi tron. W., 1980. 322. Histoire de cosacs. P., T. 1. 323. Historia Kosciola. W.,1984. 324. Inalcik H.Capital formation in the Ottoman Empire // Journal of Economic History. 1969, March. 325. Kaempfer E. History of Japan. Tokyo. 1923. 326. Kaluzynski 3. Imperium mongolskie. W., 1970. 327. Kinkaid Z. (Penlington). Kabuki: the Popular Stage of Japan, L., 1925. 328. Kosseckij. Cybernetyka spleszna. W., 1975. 329. Kurowski S. Wstep do demografii historycznej // Studia Ekonomic-zne. 1971. Z.23. 330. Lewis R. Zycie codzienne w Turcji Osmanskij. W., 1984. 331. Marzak A. Zycie codzienne w podzozoch po Europie w XVI u XVII wieku. W., 1978. 332. Opis obycifoajow i zwyczajow. Poznan. 1840. T. II. 333. Rambaud A. Histoire de la civilisaton transaise. P., 18... T. II. 334. Redesdale. A tragedy in Stone. L., 1912. 335. Sansom G.N. Japan: A Short Cultural History. Stanford., 1978. 336. Sen-Simon. Memoires. M., 1976. T. 1. 337. Serczyk W.A., Piotr 1. Wielki. Wroslaw-Warszawa-Krakow-Gdansk, 1977. 338. Sourdel J., Sourdel D. La civilisation de I, islam classique P., 1968. 339. Takekoshi Yosaburo. The Economic Aspects of the History of the Civilisation of Japan. L., Vol. 2. 341. Walter G. La vie quotidienne a Byzance au Siecle des Comnenes. P., 1966. 342. Weber M. Essays in Sociology. L., 1947. 343. Weulersee G. Le Japon L'ayjourd, ui. P..., 1905. 344. Young J.Z. Programy mozgu. W., 1984. [1] Известно, что в октябре 1721 г. Петром Великим был принят императорский титул, а Российское государство стало именоваться империей. Однако вплоть до конца века в России не существовало специального законоположения об императорском доме или об императорской фамилии - его разработали лишь в 1797 г. Согласно ему, императорскую фамилию составляли: император, императрица (жена), вдовствующая императрица (мать), наследник цесаревич (обычно старший сын императора), великие князья (сыновья, дочери, внуки, правнуки и праправнуки царствующего или умершего императора) и князья императорской крови (лица дальнего родства). Императорская фамилия (семья самодержца) при Николае I насчитывала 28 человек, в 1881 году - 43, в 1894 - 46, в начале века - 53 и к 1914 году - более 60 человек. Императорская семья составляла вершину феодальной пирамиды, состоящей из дворянского сословия (308, 102). Семья Петра Великого отнюдь не была малочисленной - помимо двух жен и детей от них, в нее входила царица Прасковья со своими дочерьми и сестры императора. — 294 —
|